Merhaba,
Ben Yeni Zelanda’dan Hugh McCutcheon. Birkaç Olimpiyat Oyununda görev yaptım. Şimdi Minnesota Üniversitesi’nde voleybol koçluğu yapıyorum.
Sporda artık her şeyin kazanmakla ilgili olduğu için her şeyin podyuma çıkmaya yönelik olduğunu biliyorsunuz.
Benim için ise spor, daha bütünsel bir yaklaşım benimsemeyi seçtiğimiz yer. İki çocuğumun gençlik sporlarındaki deneyimlerini görüyorum.
Ve kimseye doğruyu, yanlışı söylemek istemiyorum ve bunu bildiğimi de iddia etmiyorum. Ama belki biraz sporun etkisi ve insanların sporu kendileri için harika bir deneyim haline getirmelerine yardımcı olabilecek etkili yöntemler hakkında bir şeyler söyleyebilirim. Belki çocukluk çağı, lise, hatta üniversite ya da daha ötesi için.
Ama bahsettiklerim daha çok sporla ve koçlukla ilgili.
Bence spor gerçekten hayata benzer ve vurgulamak istediğim konu da bu.
Spor sayesinde hayat hakkında çok şey öğrenebiliriz. Yani sporun toplumumuz için değeri büyüktür.
Diğer taraftan, koçların bu değeri yaratmak için ne gibi sorumluluğu vardır ?
Bütün bunlara düşünürken, Birleşmiş Milletler ’in sayfasında gerçekten buna çok uygun olduğunu düşündüğüm bir açıklama buldum.
Sayfada, sporun sorumlu vatandaşlığa giden bir yol olduğunu yazıyordur ve bence bu gerçekten iyi bir tanım.
Çünkü sorgulanmayan spor; üniversite burslarını, profesyonel sözleşmelerini hatta olimpiyat madalyalarını bile elde edebileceğiniz bir yol olabilir.
Ancak çoğunluk için, sporun ödülleri biraz farklıdır.
Azimliysen, iyi bir takım arkadaşı olmayı biliyorsan ve iletişimin iyiyse, rekabeti öğrenmek ve başarıyı yönetmek için duygusal kontrol ve çok çalışmak gibi sporda yaşam becerileri öğrenebileceğiniz çeşitli hayat dersleri vardır.
Bu gün ve bulunduğun yaşta herhangi bir şeyde harika olan ancak yol boyunca birçok hata yapan herkes gibi başarısızlığı yönetmek en önemlisidir.
Bazıları, başarısızlıklarını kabullenmediler ve sadece doğru bildiği kişilerden bir şeyler öğrendiler.
Şu anki halimizde olsa da gördüğüm sorun, sportif değerlerin bir şekilde sonuçlara indirgenmesidir.
Ama spordan daha fazlası önemli değildir, yani spor sadece galibiyet ve yenilgilerle ilgili değildir.
İnsanlar istediği sonuçları alamayınca, aptal görünmekten veya yetersiz görünmekten korktuğu için oynamayı bırakma eğiliminde oluyorlar.
Bu yüzden spor yapmanın tamamen kazanmakla ilgili olduğu öngörülüyor. Aslında bu durum , şu anda rekabetçi bir mükemmellik sürecini taahhüt eden toplumumuz için net bir kayıptır.
Yapabildiğin kadar çok çalışıyor, öğreniyor ve yaşamında değişiklikler yaparak elinden gelenin en iyisini yapmak için rekabet ediyorsun. Ve çevrendekilerin daha iyi olmalarına yardım etmeye çalışıyorsun, öyle görünüyor ki bu amaca ulaşmanın daha sağlıklı ve faydalı bir yolu gibi görünüyor.
Dolayısıyla, eğer sporun bir toplumsal bir değer olmasını istiyorsak, sorumlu vatandaşlığa giden bu yola doğru olarak katılmalıyız. Bu çabalardan liderlerin ve koçlarımızın bir şekilde sorumlu olması gerektiğini düşünüyorum.
Ben bir antrenörüm ve 25 yıldır voleybol antrenörlüğü yapıyorum. Profesyonel ve uluslararası alanda koçluk yaptım. Şimdi üniversitede koçluk yapıyorum. Hem erkeklere hem de kadınlara koçluk yaptım ve tüm bu ekiplerle çeşitli başarılar elde ettik.
Ama her şey başarıya bağlı. Koçluk öğretmenliği ve mentörlük, koçluk sorumluluğunun daha geniş tanımıdır.
Bu yüzden işe bence gelişme için en büyük fırsatı sunan öğretimle başlamak istiyorum. Şimdi bilim bize bir sporcunun ilk yeteneği ile nihai yeteneği arasındaki korelasyonun gerçekten çok düşük olduğunu söyleyecektir.
Bu yüzden atletik kariyerlerine nasıl başladıkları değil, onları nasıl bitirdikleri önemlidir. Bu onların çalışma, öğrenme yetenekleri olacak böylece doğru bir koç ile doğal yetenekler ne olursa olsun kolaylaştırılacaktır.
Bu yüzden etkili bir şekilde öğrenebilmek için, bazı bilimsel titizliğe dayanan, açıkça tanımlanmış bir öğretim yöntemine ihtiyacınız olacaktır.
Bulacağınız bir yol ile sporun temel becerilerini ve sistemlerini öğretebilirsiniz.
Ayrıca bazı beceri yapıları oluşturmanız gerekecek. Bunlar, bir becerinin bu kritik unsurlarını, bilgi ile birleştirerek tanımlayan çerçevelerdir.
Böylece bu bilgi parçaları daha iyi anlaşılabilir ve sporcularınız tarafından uygulanabilir.
İnsan beyni, bilgiyi işlemek için sınırlı bir kapasiteye sahiptir.
Şimdi yanıt verme fırsatlarını en üst düzeye çıkaracak verimli uygulamalar planlanıyor ve bu konudaki geri bildirim fırsatları da gerçekten önemlidir.
Bunu da yapmak için çeşitli çalışmalar tasarlamamız gerekiyor.
Şimdi basketbol antrenmanında olduğumuzu düşünelim ve serbest atış üzerinde çalıştığımızı var sayalım. Olması gerektiği gibi, bir çembere atış yapan 12 sporcu söz konusu ve deneme başına yaklaşık 20 saniye gerekiyor.
Bu şekilde, her sporcunun her dört dakikada bir atış yapması optimal değildir.
Onları üçlü gruplara ayırırsak, dört çembere atış yapmalarını sağlarız. Şimdi her oyuncu dakikada bir atış kullanıyor.
Bu şekilde daha fazla katılım, daha fazla geri bildirim, daha iyi öğrenme elde ederiz. Tıpkı bu alıştırmanın dört kat daha iyi olabilmesini sağladığımız gibi.
Bu yüzden sadece uygulamalarla uğraşmayın ve bunları mevcut kaynaklara göre planlayın.
Antrenmanda en çok tekrarı yaptıran kişinin koç olmadığından emin olun. Sporcuları oyun benzeri ortamlara sokmak da etkili öğrenme için gerçekten çok önemlidir.
Bu yüzden uygulama şeklimiz buna çok benzemeli. Bu oyun benzeri uygulamalar, aynı zamanda sporcularınızda da oyun benzeri duygusal tepkiler uyandırır.
Ve sporculara olumsuz koşullarla nasıl başa çıkacaklarını da öğretebiliriz.
Spor psikolojisi dünyasında artık aramızda olmayan çok sevdiğim bir arkadaşım var. Eğer kendini kontrol edersen performansını da kontrol edebilirsin derdi ve bu çok doğru.
Ancak kendinizi kontrol etmeyi ancak rahatsız edici durumlara sokarak ve sonra geri bildirim yoluyla öğrenebilirsiniz. Ve bu sıkıntılı anları nasıl yöneteceğinizi deneyimleyebilirsiniz.
Şimdi koçluktan bahsetmek istiyorum, artık koçluk mesleğinin doğru algısı, neredeyse sadece koçluk gibi şeylere odaklanıyor gibi görünüyor.
Biz rekabet anında ne yapıyoruz.
Daha çok rekabet yönetimi gibi bir şey var. Mola gibi dönemlerde, ikame ve taktik ayarlamalar ile oyun planları oluşturuluyor.
Sporcumuzu veya takımımızın rekabetçi başarı şansını en üst düzeye çıkaran şeyleri biliyorsunuz. Tüm takımları ve tüm sporcuları gözlemlemek.
Bu nedenle, temel gözlem ve veri toplama, herkesin gerçekten iyi bir oyun planı formüle etmesine yardımcı olabilir.
Kendi güçlü yanlarınızı belirlemek ile oyunun taktik panosunda değil oyun alanında olacağını unutmamak bence eşit derecede önemlidir.
Bu yüzden sporcularınızın teknik olarak yapamayacağı şeyleri taktiksel olarak yapmaya çalışmayın ve müsabaka sırasında koçluk yapmaya çalışın.
Son oyunda yaptıkları veya yapmadıkları hakkında sporcularını azarlayan çok fazla antrenör görüyorum.
Kesinlikle oyun içi taktik teknik ayarlamalar yapmamız gerekiyor ama bunlar duygusal değil mantıklı ayarlamalar olmalı ve antrenör olarak işinizin sporcularınızın başarılı olmasına yardımcı olmak olduğunu unutmayın.
Son olarak, psikolojik desteği etkileyecek, geniş anlamda güvene dayalı bir ilişki olarak tanımlayabileceğimiz mentorluktan bahsedelim.
Artık akıl hocaları inanılmaz derecede etkili olabilir ve eminim hepimiz bizi derinden olumlu olarak etkileyen bir koçu ya da öğretmeni hatırlayabiliriz.
Bu güçlü mentor-menti bağlantısını kurmak için ve koçların güveni iyi inşa etmeleri için güvene ihtiyacınız var.
Doğru güvenilir olmalılar çünkü karakter ve dürüstlük konusunda liderlik edecekler.
Bunlar, güvenilir bilgi kaynakları ve bilgiye dayanan eylemlerinde ve etkileşimlerinde tutarlı olacaklardır.
Koçluk yaptıkları kişilere sadık olacaklar ve gerçek olacaklardır.
Otantik olacaklardır ve tüm bu değişiklikleri yapan bu sağlıklı zihinsel bağlantıyı yaratan bu özgün etkidir. Ve burada bahsettiğimiz sinerjiler mümkün hale gelir.
Bence teknik direktör olarak adlandırılmak bir ayrıcalık ve kesinlikle doğru değil.
Ama bu sana bağlı ve burada bahsettiğimiz yol gösterici ilkeleri koçluğunuza uygulayarak ve sporcularınıza yalnızca rekabetçi ürünler olarak değil, insanlar olarak gerçekten önemseyerek bakmak.
Sporda daha iyi olacaklar, hiç şüphe yok ama aynı zamanda hayatta da daha iyi oluyorlar.
Öğrenmek hakkında bir şey biliyorsan, tüm bu süreçle rekabet etmek herhangi bir yaşta veya herhangi bir düzeyde gerçekten zorlayıcıdır.
Ve koç olarak göreviniz, sporcularınızın bu anları yönetmesine yardımcı olmaktır. Böylece bir gün bu anları kendi başlarına yönetebilecekler.
Ve çok çalışmayı, azmin önemini ve başkalarıyla iyi çalışmanın faydalarını öğrenmiş olacaklar.
Ve tabii ki öğrenme ve başarı ile gelen derin tatminde cabası.
Ancak bunlar spor becerileri değil, yaşam becerileridir ve onlar sorumlu vatandaşlığın anahtarlarıdır.
Ama kazanmak, hiçbirini öğreneceğinizi garanti etmez.
Bunlar en iyi çabayla öğrenilirler. Ve öğretecek, koçluk yapacak ve akıl hocalığı yapacak bir koç tarafından bir rekabet mükemmelliği standardına bağlı kalmak ve kazançlar ve kayıplar elde etmek.
Bunlar zamanla azalacak ama pozitif etkiniz o sporcunun üzerinde hayatlarının geri kalanında kalabilir ve işte tam da bu noktada galibiyet var.
